Czytam prasę z dziedziny „co w trawie piszczy Literaturo”, ponieważ ta branża jest magiczna. Na rynku wydawniczym pojawia się wiele tytułów. Nie wszystkie z nich warte są tego, by je kupić. Czasami możemy na szczęście przewertować czasopismo wcześniej –  w księgarniach tudzież w innych miejscach (coraz częściej znajdziemy ciekawe pozycje w kawiarniach i pub’ach). Bywa, że warty uwagi jest zaledwie jeden tekst i wtedy…doczytujemy tam, gdzie siedzimy. ( Macie tak?:) Ale… są takie czasopisma, które mieć muszę. Tak jest np. podróżniczym magazynem „Kontynenty”, z „Tekstami Drugimi” czy ostatnio odkrytym ” Czasem Literatury”.

Czasopismo idealne?

To takie, którego każda strona jest cenna, nie ma pustosłowia, nie zalewa reklamami i nie wypuszcza tekstów wydmuszek. Dobrze, gdy jest różnorodne (można znaleźć w nim zapowiedzi, recenzje, wywiady, felietony, fragmenty przedpremierowe). Na drugim planie doceniam design oraz zdjęcia. Bo naprawdę to, jak pismo wygląda, jaką ma czcionkę i jakimi zdjęciami dopełnia artykuły jest WAŻNE. Treść jednak zawsze najważniejsza. W „Tekstach Drugich” jak wiecie, w ogóle nie ma zdjęć.

Poniżej kilka propozycji, z którymi jestem mocniej lub mniej związana:

1. Czas literatury
2. Kontynenty

3. Teksty Drugie

4. Pismo

5. Nieregularnik Non/fiction

6. Przekrój

7. Opcje

8. Nowe Książki

9. Wysokie Obcasy

10. Duży Format – Gazeta Wyborcza

11. Działkowiec (ups! i wyszła cała prawda o mnie. Mam słabość do roślin 🙂

Koniecznie podzielcie się swoimi!